گر ز شمعت چراغي افروزيم

شاعر : فخرالدين عراقي

خرمن خويش را بدان سوزيمگر ز شمعت چراغي افروزيم
آتشي، کز درون برافروزيمدر غمت دود آن به عرش رسد
زانکه ما بي‌رخت سيه روزيمآفتاب جمال بر ما تاب
از دو عالم دو ديده بردوزيمتا ببينيم روي خوبت را
به ز عشقت چه مايه اندوزيم؟مايه‌ي جان و دل براندازيم
ابجد عشق را بياموزيمهمچو طفلان به مکتب حسنت
اي عراقي، برو، که بهروزيمدر غم عشق اگر رود سر ما